...، فاصله های مکانی و زمانی معیار معقولی برای سنجش فاصله نیست...
فرقی نمی کند که تو آن گوشه ی دنیا و من...
تو حضور مدام و پر از تکرار تمام ثانیه های همه ی این سالهایی...
این حضور مدام اگرچه شیرین اما به غایت سخت و جان فرساست ... خستگی و جان کندن می آورد ...
آدم آرزو می کند یک جایی تمام این ثانیه های همه ی این سال ها دست از گذشتن بکشند...
می دانی یک جایی آدم نیاز مبرم پیدا می کند که بمیرد...
